Oι Άγιοι ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ

Η γιορτή αυτή καθιερώθηκε από τα τέλη του 11ου αιώνα, για να σταματήσουν οι φιλονικίες σχετικά με το ποιός είναι ανώτερος. Ο Μέγας Βασίλειος; Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος; Ή ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Το ηθικό και πνευματικό τάλαντο του καθενός από τους τρείς δεν ήταν, βέβαια, εντελώς το ίδιο. Φιλοσοφικότερος και αλύγιστος στην άμυνα ο Βασίλειος. Θεολογικότερος και ποιητικότερος ο Γρηγόριος. Ευγλωττότερος καί ηγέτης τολμηρότατος ο Χρυσόστομος. Αλλά και οι τρείς είχαν σε μεγάλο βαθμό ειλικρινή και θερμή πίστη, υπέρλαμπρη ευγλωττία, μεγάλη παιδεία, πλήρη αφοσίωση στη σημαία της Ορθοδοξίας, αγάπη στο ποίμνιο, αφοβία στους άρχοντες, ανεξάντλητη φιλανθρωπία, διαρκή νηφαλιότητα, άμεπτη σωφροσύνη, συνεχή αγώνα για τη σωτηρία των ψυχών και το θρίαμβο της βασιλείας του Θεού. Ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος καί ο Χρυσόστομος λάμπουν μέσα στους αιώνες και αποδεικνύουν ότι τα μεγάλα πνεύματα γνωρίζουν να συνδέουν την εφήμερη σοφία του κόσμου με τη βαθύτερη και αληθινή πίστη στο Σωτήρα μας Χριστό. Ο δε Ελληνισμός έχει αθάνατο καύχημα το ότι από τα σπλάχνα του βγήκαν αυτοί οι μεγάλοι φωστήρες.

Τούς τρείς μεγίστους φωστήρας τής Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οικουμένην ακτίσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιρρύτους ποταμούς τής σοφίας, τούς τήν κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τώ κλεινώ Ιωάννη, τώ τήν γλώτταν χρυσορρήμονι, πάντες οι τών λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γάρ τή Τριάδι, υπέρ υμών αεί πρεσβεύουσιν.

Τούς Ιερούς καί θεοφθόγγους Κήρυκας, τήν κορυφήν τών Διδασκάλων Κύριε, προσελάβου εις απόλαυσιν τών αγαθών σου καί ανάπαυσιν, τούς πόνους γάρ εκείνων καί τόν κάματον, εδέξω υπέρ πάσαν ολοκάρπωσιν, ο μόνος δοξάζων τούς Αγίους σου.