Ο Όσιος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο εν Άθω

Ο πνευματικός αυτός αστέρας, ισάξιος των μεγάλων ασκητών των παλαιών χρόνων, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα απο ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι τον ανέθρεψαν χριστιανικά. Νεαρός ακόμα, είχε κλίση στη μοναχική ζωή και επιζητούσε πάντα την πνευματική τελειότητα. Κατέφυγε, λοιπόν, σε ένα ψηλό βουνό του Κυμινά, κοντά στον περιβόητο ασκητή Μιχαήλ Μαλεϊνό, άνδρα με αρετή και αγιότητα ζωής. Αυτός τον έκειρε μοναχό και τον μετονόμασε απο Αβράμιο – που τον έλεγαν – σε Αθανάσιο. Εκεί, λοιπόν, ο Αθανάσιος εκγυμνάστηκε πολύ καλά στην ασκητική ζωή και τελειοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του. Επιζητώντας, όμως το τελειότερο, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: “Έσεσθε υμείς τέλειο, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοίς ουρανοίς τέλειός εστίν”, να γίνεσθε δηλαδή, τέλειοι, καθώς είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατέρας σας, πήγε στο Άγιον Όρος (Άθως), και με την πλούσια επιχορήγηση του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, ίδρυσε τη μεγάλη Λαύρα (962 μ.Χ.), που σώζεται μέχρι σήμερα. Εκεί κατέφυγε πλήθος μοναχών, και με την καθοδήγηση του Αθανασίου, προόδευαν όλοι μαζί στην τελειότητα της πνευματικής ζωής, που τόσο επεδίωκε ο Αθανάσιος μέχρι το θάνατό του. (Κατά μία Συναξαριακή διήγηση, μαζί με τη μνήμη του οσίου Αθανασίου, αναφέρεται και η μνήμη έξι αποκτανθέντων μαθητών του).