Η Αγία ΙΟΥΛΙΑΝΗ & Ο Άγιος ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ

Οι γονείς της Ιουλιανής ήταν ειδωλολάτρες και θέλησαν να τη μνηστεύσουν μ εκάποιο διακεκριμένο αξιωματούχο της ντιόχειας, τον Ευσέβιο. Αλλά η Ιουλιανή αρνήθηκε σθεναρά. Η άρνηση της κατέπλησε τους γονείς της, διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τους είχε φέρει καμιά αντίρηση και ήταν υπάκοη κόρη. Ο Ελεύσιος με πληγωμένο εγωϊσμό ζητούσε εκδίκηση. Αφούερεύνησε και παρακολούθησε για πολύ καιρό την Ιουλιανή, έμαθε ότι εν αγνοία τών γονέων της είχε γίνει χριστιανή. Έτσι ο Ελεύσιος την κατήγγειλε στον έπαρχο, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακισθεί. Μέσα στη φυλακή, συνεχίστηκαν οι προσάθειες να γίνει σύζυγις του Ελευσίου και να αποφύγει τον κίνδυνο του θανάτου. Αλλά η Ιουλιανή προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πάρει ειδωλολάτρη σύζυγο. Τότε ο Ελεύσιος με διαταγή του έπαρχου και πολύ μίσος την μαστίγωσε ανελέητα. Έπειτα, έκαψε το πρόσωπό της με πυρακτωμένο σίδερο, και της είπε: “Πήγαινε τώρα στον καθρέπτη να καμαρώσεις την ομορφιά σου”. Η δε Ιουλιανή, με ένα ελαφρό μειδίαμα του απάντησε: “Στην ανάσταση τών δικαίων, στα πρόσωπα δε θα υπάρχουν πληγές και εγκαύματα. Θα υπάρχουν μόνο οι πληγές τών ψυχών από την αμαρτία. Γι΄ αυτό, Ελεύσιε προτιμώ τώρα τις πληγές του σώματος, που είναι προσωρινές, παρά τις πληγές της ψυχης, που βασανίζουν αιώνια”. Μετά από λίγο, το ξίφος του δημίου έκοψε το νεανικό κεφάλι της Ιουλιανής. Αργότερα ο Ελεύσιος, όταν βρέθηκε ναυαγός σε κάποιο άγνωστο νησί, βρήκε τραγικό τέλος, όταν τον κατασπάραξε ένα άγριο λιοντάρι.

Προστάτης των διωκομένων χριστιανών μπορεί να χαρακτηριστεί ο άγιος Θεμιστοκλής. Καταγόταν από τα Μύρα της Λυκίας και έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. Όταν επί διωγμού του Δεκίου έπασχαν ανήκουστα πράγματα οι χριστιανοί, ο Θεμιστοκλής, βοσκός το επάγγελμα, έκρυψε πολλούς σε δυσπρόσιτα ορεινά μέρη. Καταγγέλθηκε γι΄αυτό, αλλά αρνήθηκε να δείξει τα κρησφύγετα τών διωκομένων. Καταδικάστηκε λοιπόν και αυτός, σύρθηκε δε σε έδαφος, στο οποίο είχαν μπήξει σιδερένια καρφιά, και έτσι παρέδωσε στον Θεό την αγία του ψυχή.