Η Αγία ΜΑΤΡΩΝΑ η εν Θεσσαλονίκη

Η Ματρώνα έζησε στα αρχαία χριστιανικά χρόνια και ήταν υπηρέτρια, στο σπίτι ενός ανωτέρου αξιωματούχου Εβραίου, στη Θεσσαλονίκη. Αυτός ήταν παντρεμένος με μία, επίσης Εβραία, που ονομαζόταν Παντίλλα. Η Ματρώνα, χωρίς να το ξέρουν οι κύριοί της, έγινε χριστιανή. Το γεγονός αυτό έμεινε κρυφό για πολύ καιρό. Διότι εκτελούσε με πολύ ακρίβεια την υπηρεσία της και είχε την ευμένεια της κυρίας της. Με τον καιρό, όμως, αποκαλύφθηκε. Ενώ η Εβραία κυρία πήγαινε στη συναγωγή, η Ματρώνα εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία εκτελούσε τα θρησκευτικά της καθήκοντα στη χριστιανική Εκκλησία. Την κατασκόπευσαν, όμως, οι άλλες υπηρέτριες και την πρόδωσαν στην Παντίλλα. Η σκληρή Εβραία την κάλεσε να της πεί άν όλα αυτά αληθεύουν. Η Ματρώνα τότε ομολογεί την πίστη της και κακοποιείται άγρια απο την Παντίλλα. Χωρίς καμιά μνησικακία η Ματρώνα, ομολογεί και πάλι, ότι υπαγορεύει η συνείδησή της, δηλαδή Χριστόν Εσταυρωμένον. Διότι η ψυχή της είχε μέσα “αγάπη εκ καθαράς και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου”. Δηλαδή, αγάπη απο καθαρή και ανιδιοτελή καρδιά και συνείδηση αγαθή, ελεύθερη απο κάθε τύψη, και πίστη αληθινή. Η Παντίλλα τότε με περισσότερη ωμότητα τη μαστιγώνει και τη ρίχνει στη φυλακή. Εκεί μέσα η Ματρώνα παρέδωσε το πνεύμα της στο Θεό.

Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τή φωνή, Σέ Νυμφίε μου ποθώ καί σέ ζητούσα αθλώ, καί συσταυρούμαι καί συνθάπτομαι τώ βαπτισμώ σου, καί πάσχω διά σέ, ώς βασιλεύσω σύν σοί, καί θνήσκω υπέρ σού, ίνα καί ζήσω εν σοί, αλλ’ ως θυσίαν άμωμον, προσδέχου τήν μετά πόθου τυθείσάν σοι, Αυτής πρεσβείαις ως ελεήμων, σώσον τάς ψυχάς ημών.