Η Πρόοδος του ΤΙΜΙΟΥ και ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ & Οι Άγιοι ΕΠΤΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ

Δηλαδή η έξοδος του Τιμίου Σταυρού απο το παλάτι (ή κατ΄ άλλους απο το σκευοφυλάκιο της μεγάλης εκκλησίας) στην Πόλη. Βλέπε σχετικά και προεόρτια την 31η Ιουλίου. Όμως, ο Πατμιακός Κώδικας 266, αναγράφει ότι κατά την 1η Αυγούστου στη Μεγάλη Εκκλησία ετελείτο “η Βάπτισις των Τιμίων Ξύλων”.

“Αυτοκράτωρ εστί των παθών ο ευσεβής λογισμός”. Ο ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, όταν αυτός έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, άν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν απο τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλος τους, Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ο Αντιόχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα απο τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του. Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι άν έτρωγαν απο τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε απο το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο: “χαλεπώτερον γάρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανόμω σωτηρία ημών έλεον”. Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ΄ αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθειά σου για την παράνομη σωτηρία μας. Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό η μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.