Η Σύναξη των ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Για τους Αποστόλους αυτούς μας πληροφορεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στο δέκατο κεφάλαιο. Τους εξέλεξε ο Χριστός ύστερα από τους Δώδεκα για να βοηθούν το έργο του, πηγαίνοντας αυτοί προτύτερα σε κάθε πόλη καί τόπο, όπου θα πήγαινε κατόπιν ο ίδιος. Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή. Γιαυτό τους είπε ότι ώφιλον να μη σταματούν και να μη χαιρετούν κανένα είς τον δρόμον. Αυτό δε, αποτελεί μάθημα για μερικούς πνευματικούς εργάτες, που χάνουν άσκοπα ώρες και μέρες φλυαρώντας αντί να διδάσκουν, και σκανδαλίζοντας αντί να οικοδομούν. Ο Κύριος, παρήγγειλε τους Εβδομήκοντα Αποστόλους, μήτε βαλάντιο να έχουν μαζί τους, μήτε δισάκιο, ούτε υποδήματα να κρατάνε. Γιατή; Για να φανεί, ότι οι στρατιώτες του Χριστού πρέπει να έχουν αυταπάρνηση και να εξοικειώνονται με όλες τις στερήσεις. Και να δειχθεί ότι ο Θεός με μηδαμινά μέσα κατορθώνει τα μεγαλύτερα και δυσκολότερα έργα. Οι Εβδομήκοντα εξετέλεσαν την αποστολή τους με όλη την ακρίβεια και την πειθαρχεία, όταν ο Χριστός ήταν στη γή. Αλλά και ύστερα από την ανάληψή του και το σχηματισμό της Εκκλησίας του, έκαναν με ζήλο και αυταπάρνηση όλο το καθήκον τους.

Απόστολοι Άγιοι, πρεσβεύσετε τώ ελεήμονι Θεώ ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταίς ψυχάς ημών.

Χριστού Mαθητών, χορόν τών Εβδομήκοντα, ενθέως πιστοί, υμνήσωμεν σήμερον, καί πανηγυρίσωμεν, δι’ αυτών γάρ πάντες εμάθομεν, Τριάδα σέβειν αμέριστον, υπάρχουσι γάρ λύχνοι θείας Πίστεως.