Οι Άγιοι ΖΗΝΟΒΙΟΣ και ΖΗΝΟΒΙΑ

Κατάγονταν από τις Αιγαίς της Κιλικίας και ήταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ο Ζηνόβιος είχε σπουδάσει ιατρική, και όχι μόνο πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στους πάσχοντες, αλλά επιπλέον πλούσια μοίραζε από τα αγαθά του σ΄ αυτούς. Με τη συμπεριφορά του αυτή στήριζε τους χριστιανούς, και πολλούς ειδωλολάτρες έφερε στη χριστιανική πίστη. Όταν πληροφορήθηκε αυτό ο έπαρχος Λυσίας, έδωσε διαταγή και τον συνέλαβαν. Ο Ζηνόβιος με παρρησία ομολόγησε ότι πράγματι είναι χριστιανός. Και ότι κάνει για τη σωτηρία ψυχών και τη δόξα του αληθινού Θεού. Ο Λυσίας με αυστηρότητα του είπε ότι άν δε σταματήσει αυτό που κάνει δέν αρρνηθεί το Χριστό, θα μαρτυρήσει φρικτά. Ο Ζηνόβιος απάντησε ότι τα μαρτύρια μπορούν να βλάψουν το σώμα του, αλλά την ψυχή του ποτέ. Διότι λέει ο λόγος του Θεού: “Και τις ο κακώσων υμάς, εάν του αγαθού μιμηταί γένησθε;”. Ποιός, δηλαδή, θα μπορέσει να σάς κάνει κακό και να σας επιφέρει πραγματική βλάβη, άν γίνετε μιμητές και ακόλουθοι του αγαθού; Ο Λυσίας αμέσως διέταξε και τον βασάνισαν. Τότε παρενέβη η αδελφή του Ζηνοβία και ήλεγξε το Λυσία, ότι αυτό που κάνει είναι άνανδρο. Αλλά ο έπαρχος συνέλαβε και αυτή, και τελικά αποκεφάλισε και τους δύο.

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση, Αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Τούς αληθείας Μάρτυρας, καί ευσεβείας κήρυκας, τώv αδελφώv τήν δυάδα τιμήσωμεν, εν θεοπνεύστοις άσμασι, τόν Zηvόβιοv άμα τή σεπτή Zηνοβία, ομού βιώσαντας, καί διά μαρτυρίου τευξαμένους στέφος άφθαρτον.