Οι Άγιοι 42 ΜΑΡΤΥΡΕΣ απο το Αμόριο

Το Αμόριο, πόλη της Φρυγίας, από τον 6ο αιώνα ήταν επίσημο στρατιωτικό κέντρο του βυζαντινού κράτους στην κενρική Ασία. Όταν το 838 κυριεύθηκε από τους Άραβες, με πολιορκητή το χαλίφη Μουτασίμ, ύστερα από προδοσία, λέγεται ότι σκοτώθηκαν αιχμαλωτίσθηκαν εβδομήντα χιλιάδες πολίτες. Μεταξύ των αιχμαλώτων ήταν και 42 διαπρεπέστατοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ευγενών βυζαντινών οικογενειών. Αυτούς τους πήγταν στη Βαγδάτη και τους έριξαν στη φυλακή αλυσοδεμένους. Μέσα στο σκοτάδι και την υγρασία. Εκεί, χωρίς νερό και ψωμί, έκαναν συνεχώς προσευχή να πεθάνουν το γρηγορότερο. Κάποια μέρα τους έβγαλαν από τη φυλακή και τους παρουσίασαν στο χαλίφη. Αυτός με ύφος φιλικό, έταξε να τους αποκαταστήσει στα αξιώματά τους αν γίνονταν μουσουλμάνοι. Οι γενναίοι άνδρες, χωρίς αναβολή είπαν στο χαλίφη ότι αυτό δε γίνεται ούτε κατά φαντασία. Τότε ο χαλίφης, εκνευρισμένος, διέταξε και τους θανάτωσαν με τον πιό φρικτό τρόπο. Έτσι η θυσία αυτών των αγίων μαρτύρων διδάσκει αυτό που λέει και ο Απ. Παύλος. Ότι, δηλαδή, οι αγωνιστές της πατρίδας και της πίστης είναι διπλά ιεροί και αποτελούν εκλεκτοί παράταξη στο χόρο των αγίων του Θεού.

Τών αγίων Μαρτύρων τά κατορθώματα, ουρανών αι δυνάμεις υπερεθαύμασαν, ότι εν σώματι θνητώ τόν ασώματον εχθρόν, τή δυνάμει τού Σταυρού, αγωνισάμενοι καλώς, ενίκησαν αοράτως, καί νύν πρεσβεύουσι τώΚυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Τούς νεοφανείς, οπλίτας τής Πίστεως, ως υπέρ Χριστού, προθύμως εναθλήσαντας, εγκωμίων στέμμασιν, επαξίως πάντες στεφανώσωμεν, υπέρ ημών πρεσβεύοντας Χριστώ, ως πύργους καί φυλακας τής Ρωμαίων αρχής.