Ο Άγιος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο θαυματουργός Επίσκοπος Νεοκαισαρείας

Γεννήθηκε περίπου το 210 με 215 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν ειδωλολάτρες και είχαν μεγάλη κοινωνική θέση στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του, ο Γρηγόριος μαζί με τον αδελφό του Αθηνόδωρο πήγαν στη Βηρυττό για να σπουδάσουν νομικά. Ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια για το Γρηγόριο. Όταν περνούσε από την Καισάρεια, άκουσε το δεινό ερμηνευτή τών Γραφών, Ωριγένη. Ο Γρηγόριος τόσο πολύ ενθουσιάστηκε μαζί του, ώστε άφησε τα νομικά και διετέλεσε επί χρόνια μαθητής του. Κατόπιν πήγε στην Αλεξάνδρεια, και απο εκεί επέστρεψε στη Νεοκαισάρεια με πλήρη θεολογική μόρφωση και άγιο ζήλο. Τότε ο Μητροπολίτης Αμασείας διέκρινε τα χαρίσματά του και τον έκανε επίσκοπο Νεοκαισαρείας. Η επισκοπή αυτή είχε μόνο 17 χριστιανούς! Ο Γρηγόριος, όμως, δεν το θεώρησε υποτημιτικό. Βασιζόταν πολή στη δύναμη της θείας χάριτος και πάντα είχε στο μυαλό του τα ενθαρρυντικά λόγια του θείου Παύλου: “Ενδυναμού εν τη χάριτι τη εν Χριστώ Ιησού”. Να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη που μας δίνεται από τη σχέση και την ένωση μας με τον Ιησού Χριστό. Πράγματι, με τη χάρη του Θεού, ο Γρηγόριος έκανε καταπληκτικό αγώνα και εκχριστιάνησε σχεδόν όλη την πόλη. Και ενώ είχε παραλάβει 17 χρισιανούς, στα τέλη του 270 είχαν απομείνει στην επισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 ειδωλολάτρες!

Εν προσευχαίς γρηγορών, ταίς τών θαυμάτων εργασίαις εγκαρτερών, επωνυμίαν εκτήσω τά κατορθώματα, αλλά πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, φωτίσαι τάς ψυχάς ημών, μή ποτε υπνώσωμεν, εν αμαρτίαις εις θάνατον.

Θαυμάτων πολλών, δεξάμενος ενέργειαν, σημείοις φρικτοίς, τούς δαίμονας επτόησας, καί τάς νόσους ήλασας τών ανθρώπων, πάνσοφε Γρηγόριε, διό καλή θαυματουργός, τήν κλήσιν εξ έργων κομισάμενος.