Ο Άγιος ΚΑΛΛΙΟΠΙΟΣ

Καταγόταν απο την Πέργη της Παμφυλίας και έζησε στα χρόνια των διωγμών επι Διοκλητιανού. Έχασε τον πατέρα του πολύ νωρίς, αλλά η μητέρα του Θεόκλεια τον γαλούχησε με τα ιερά γράμματα του Ευαγγελίου. Έτσι, όταν άρχισε ο διωγμός, ο νεαρός Καλλιόπιος όχι μόνο δε φοβήθηκε, αλλά και θαρραλέα σήκωσε το ανάστημά του απέναντι στους διώκτες. Κάποτε, ο έπαρχος Μάξιμος ήλθε στην περιοχή του και βασάνιζε και σκότωνε πολλούς χριστιανούς. Ο Καλλιόπιος, με τη χαρακτηριστική τόλμη που τον διέκρινε, παρουσιάστηκε μόνος του μπροστά στον έπαρχο και του είπε οτι θα δώσει λόγο στο Θεό για τις κακουργίες που διαπράττει εναντίον αθώων ανθρώπων. Αμέσως ο έπαρχος διέταξε να τον βασανίσουν, και κατόπιν τον έκλεισαν στη φυλακή. Μετά απο ορισμένο χρόνο, ο έπαρχος τον έβγαλε απο τη φυλακή και τον ρώτησε άν συνεχίζει να πιστεύει στο Χριστό. Ο Καλλιόπιος, πάντα με θάρρος, απαντά οτι εμμένει στις πεποιθήσεις του. Τότε, πάρθηκε η απόφαση να πεθάνει με σταυρικό θάνατο. Αυτό προκάλεσε μεγάλη χαρά στον Καλλιόπιο, διότι θα πέθαινε όπως και ο Κύριος. Και αντί να τον πτοήσει αυτή η θανατική καταδίκη, τον έκανε “περισσότερως τολμάν αφόβως τον λόγον λαλείν”. Έκανε, δηλαδή, τον Καλλιόπιο, με περισσότερη τόλμη να ομολογεί άφοβα το λόγο του Ευαγγελίου. Τον σταύρωσαν κατά θεία σύμπτωση Μεγάλη Παρασκευή, και άξια πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου. Η δε μητέρα του Θεόκλεια – κατά την παράδοση – αφού αγκάλιασε το σώμα του γιού της, επι τόπου ξεψύχησε και αυτή.

Ο μάρτυς σου Κύριε εν τή αθλήσει αυτού, τό στέφος εκομίσατο τής αφθαρσίας εκ σού τού Θεού ημών, Έχων γάρ τήν ισχύν σου τούς τυράννους καθείλεν, έθραυσε καί δαιμόνων τά ανίσχυρα θράση, αυτού ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ήμων.