Η Αγία ΤΑΒΙΘΑ

«Αύτη ήν πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών, ών εποίει». Έτσι πλέκει το εγκώμιο της αγίας Ταβιθά ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η λέξη Ταβιθά είναι συριακή και ερμηνεύεται Δορκάς. Το όνομα αυτό έφερε η ευσεβεστάτη αυτή και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη. Από τις Πράξεις τών Αποστόλων πληροφορούμαστε ότι η Δορκάς, ήταν εξειδικευμένη υφάντρια που κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα οποία πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά. Όταν ο απόστολος Πέτρος, στα πλαίσια της διάδοσης του Ευαγγελίου, έφτασε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, συνέβη ν΄ ασθενήσει η Δορκάς και να πεθάνει. Και ενώ είχαν ετοιμαστεί όλα για την κηδεία της, έγινε γνωστό ότι ο Πέτρος ήταν στη Λύδδα. Τότε δύο απεσταλμένοι, παρακάλεσαν τον Πέτρο να έλθει στην Ιόππη. Όταν έφτασε, τον ανέβασαν στο υπερώο, όπου ήταν νεκρή η Δορκάς. Συγκινημένος ο Πέτρος, χωρίς να πεί τίποτα, έβγαλε όλους έξω, γονάτησε και προσευχήθηκε θερμά. Έπειτα είπε: «Ταβιθά ανάστηθι». Και πράγματι η νεκρή αναστήθηκε! Αυτό χαροποίησε αφάνταστα τους παρευρισκόμενους, και το γεγονός διαδόθηκε σ΄ όλη την Ιόππη με αποτέλεσμα να πιστέψουν πολλοί στον Χριστό. Από τότε η Ταβιθά έζησε αρκετά χρόνια, γεμάτα αγαθά έργα και ελεημοσύνες. Ο θάνατος τη βρήκε γεράματα. Και έτσι η φιλάγαθη αυτή γυναίκα, έφυγε ειρηνικά και με αγαλλίαση διότι την αξίωσε ο Θεός να περάσει τη ζωή της ωφέλημα γεμάτη πνευματικούς καρπούς.