Η Οσία ΞΕΝΗ

Ονομαζόταν Ευσεβία και ήταν “φεμινίστρια” της εποχής της, με την υγία, βέβαια, έννοια της λέξης. Πίστευε πως η γυναίκα είχε δικαίωμα και καθήκον να μη δέχεται σύζυγο που θα της ήταν καθημερινό εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή. Και όπως είπε ο Απ. Παύλος : “Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις”. Δηλαδή, μη μπαίνετε στον ίδιο ζυγό (γάμο) με ανθρώπους που δεν έχουν πίστη στον Θεό. Διότι “το μυστήριον τούτο μέγα έστιν, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν”, που σημαίνει, το μυστήριο αυτό του γάμου είναι μεγάλης σημασίας. Και το λέω αυτό, αναφερόμενος στην πνευματική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας. Οι γονείς, όμως, της οσίας, είχαν διαφορετική γνώμη και ήθελαν να την παντρέψουν στανικώς, με όποιον αυτοί ήθελαν. Τότε εκείνη κρυφά φεύγει γιά την Αλεξάνδρεια. Μετονομάζεται Ξένη και για να χαθούν τα ίχνη της, πηγαίνει στο νησί Κώς. Και από εκεί στα Μύλασσα της Καρίας. Εκεί εγκαταστάθηκε με της δύο υπηρέτριες που την είχαν συνοδεύσει σε ησυχαστικά κελλιά. Κοντά εκεί έκτισε μικρό ναό στο όνομα του Αγίου πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Αφού ήλθαν κοντά της και μερικές άλλες μοναχές, έκαναν μιά εξαίρετη χριστιανική αδελφότητα. Η παιδεία της, η ευγένειά της και η θερμή της πίστη γρήγορα έφθασαν παντού. Καθημερινά έτρεχαν κοντά της γυναίκες, γιά να πάρουν συμβουλές και να ζητήσουν τις προσευχές της. Έτσι μ΄αυτόν τον τρόπο η οσία τις είλκυε στο Χριστό και τις οδηγούσε στο δρόμο της σωτηρίας.

Εν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη τό κατ’ εικόνα, λαβούσα γάρ τόν σταυρόν, ηκολούθησας τώ Χριστώ, καί πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γάρ, επιμελείσθαι δέ ψυχής, πράγματος αθανάτoυ, διό καί μετά Αγγέλων συναγάλλεται, Οσία Ξένη τό Πνεύμά σου.

Τό σόν ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, επιτελούντες οι πόθω τιμώντές σε, υμνούμεν Χριστόν τόν εν άπασι, σοί παρέχοντα ισχύν τών ιάσεων, όν πάντοτε δυσώπει, υπέρ πάντων ημών.