Ο Άγιος ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ επίσκοπος Μεδιολάνων

Ο Αμβρόσιος, διακεκριμένος Ρωμαίος πολίτης, γεννήθηκε περίπου το 340 μ.Χ. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομικά. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δικαστή. Φύλαττε με λόγια και έργα την αλήθεια και απέδιδε αντικειμενικά τη δικαιοσύνη, άν και δεν είχε βαπτισθεί ακόμα χριστιανός. Όσον αφορά σ΄ αυτό, όμως, απαντά ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής: “Αλλ΄ εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν και εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός αυτώ έστι”. Δηλαδή, σε κάθε έθνος, όποιος σέβεται το Θεό και πολιτεύεται στη ζωή του με δικαιοσύνη, είναι δεκτός απ΄ Αυτόν και είναι δυνατόν να αρέσει σ΄ Αυτόν. Και πράγματι, ο Αμβρόσιος με τη ζωή του άρεσε στο θεό. Γι΄ αυτό και τον αξίωσε να βαπτισθεί χριστιανός, να γίνει έπειτα αναγνώστης, και αφού μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα πέρασε όλους τους εκκλησιαστικούς βαθμούς, μετά από απόφαση του βασιλιά Ουαλεντιανού του Α΄, χειροτονήθηκε επίσκοπος Μεδιολάνων. Σαν επίσκοπος, ο Αμβρόσιος ποίμανε άριστα και το βασιλιά Θεοδόσιο δεν επέτρεψε να εισέλθει στο ναό, παρά μόνο όταν μετάνοιωσε ειλικρινά για τους φόνους που έκανε στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Ο Αμβρόσιος πέθανε ειρηνικά το έτος 397 μ.Χ., σε ηλικία 57 χρονών.

Κανόνα πίστεως καί εικόνα πραότητος, εγκρατείας Διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τή ποίμνη σου, η τών πραγμάτων αλήθεια, διά τούτο εκτήσω τή ταπεινώσει τά υψηλά, τή πτωχεία τά πλούσια, Πάτερ Ιεράρχα Αμβρόσιε, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Θείοις δόγμασι περιαστράπτων, απημαύρωσας Αρείου πλάνην, Ιερομύστα καί ποιμήν Αμβρόσιε, θαυματουργών δέ δυνάμει τού Πνεύματος, πάθη ποικίλα σαφώς εθεράπευσας, Πάτερ Όσιε, Xριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τό μέγα έλεος.