Ο Άγιος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ο Μυροβλύτης

Ο Μεγαλομάρτυς Δημήτριος, γόνος της ένδοξης πόλης Θεσσαλονίκης, ήταν στρατιωτικός στα χρόνια του Διοκλητιανού. Γενναίος και ατρόμητος στρατιώτης του Χριστού και κήρυκας της χριστιανικής πίστης, είναι παράδειγμα χριστιανού μάρτυρος. Θα λέγαμε ότι υπήρξε ο πρώτος κατηχητής της Εκκλησίας μας. Διότι χωρίς τον παραμικρό φόβο κατηχούσε τους νέους της πόλης, εμπνέοντας σ΄ αυτούς τη χριστιανική πίστη. Η δραστηριότητα του Δημητρίου καταγγέλθηκε στο Διοκλητιανό, ο οποίος τον κάλεσε στα ανάκτορα. Ο Δημήτριος δήλωσε στο Διοκλητιανό ότι πράγματι είναι χριστιανός, διότι μόνο η θρησκεία του Χριστού παρέχει ηθική λύτρωση και αιώνια ζωή. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και τον έκλεισαν στη φυλακή. Αλλά τις ημέρες εκείνες γίνονταν στη Θεσσαλονίκη αγώνες. Οι ειδωλολάτρες, εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη κάποιου Λυαίου, προκαλούσαν τους χριστιανούς να τον αντιμετωπίσουν. Τότε ένας νεαρός χριστιανός, ο Νέστωρ, αφού πήρε την ευχή του Δημητρίου μέσα από τη φυλακή, μπήκε στο στάδιο και νίκησε το σωματώδη Λυαίο. Οδιοκλητιανός έμαθε την αιτία της ήττας του Λυαίου. Πήγε στη φυλακή και με τη λόγχη σκότωσε το Δημήτριο και το Νέστορα. Η δε μητέρα Εκκλησία περιβάλλεται “ώς πορφύραν και βύσσον τα αίματα τών μαρτύρων της”, διότι αυτά τα τέκνα της αποτελούν το καύχημά της.

Μέγαν εύρατο εv τοίς κιvδύvοις, σέ υπέρμαχοv η οικουμένη, Αθλοφόρε τά έθνη τροπούμενον. Ως ούν Λυαίου καθείλες τήν έπαρσιν, εν τώ σταδίω θαρρύvας τόν Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τό μέγα έλεος.

Τοίς τώv ιαμάτωv σου ρείθροις Δημήτριε, τήv Εκλησίαν Θεός επορφύρωσεv, ο δούς σοι τό κράτος αήττητοv, καί περιέπωv τήν πόλιv σου άτρωτοv, αυής γάρ υπάρχεις τό στήριγμα.