Ο Άγιος ΛΕΟΝΤΙΟΣ και οι σύν αυτώ ΥΠΑΤΙΟΣ και ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ

Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν επί αυτοκράτορος Ουεσπασιανού (70 μ.Χ.). Ο Λεόντιος καταγόταν απο την Ελλάδα και είχε χαρακτηριστική ρωμαλεότητα και μεγαλοπρεπές παράστημα. Κατατάχθηκε στο στρατό και στις μάχες έδειξε μεγάλη γενναιότητα και ανδρεία. Έτσι, προβιβάσθηκε σε υψηλά στρατιωτικά αξιώματα. Όμως κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Λεόντιος διατηρούσε πολλή μετριοφροσύνη και τιμιότητα. Έτσι, ο λόγος του Θεού έπεσε στην καριδιά του όπως το μέρος του σπόρου “εις την γήν αγαθήν”, το οποίο “φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα”. Έπεσε, δηλαδή ο λόγος του Θεού στην καρδιά του Λεοντίου, όπως πέφτει ο σπόρος στη μαλακή και εύφορη γή και, όταν φύτρωσε, έκανε καρπό εκατό φορές περισσότερο απο ότι ο σπόρος. Πράγματι, αφού ο Λεόντιος πίστεψε στο Χριστό, άφθονες ήταν οι φιλανθρωπίες του, και μάλιστα φανερά μέσα στο στράτευμα. Μ΄ αυτόν τον τρόπο έφερε στη χριστιανική πίστη και δύο συναδέλφους του, τον Υπάτιο και τον Θεόδουλο. Όταν το έμαθε αυτό ο αφρικανός ηγεμόνας Αδριανός, θέλησε να τους αναγκάσει να αλλαξοπιστήσουν. Είδε, όμως, ότι δεν μπορούσε. Τότε, τους μεν Υπάτιο και Θεόδουλο αποκεφάλισε, τον δε Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θάνατου. Έτσι, με το τίμιο αίμα τους σφράγισαν την αγάπη και την αφοσίωσή τους στο Χριστό.